Destiny: The Taken King

Ήρθε για να γίνει ο βασιλιάς του είδους.

Με μία σύντομη ματιά στις βαθμολογίες που απέσπασε το Destiny από gamers και reviews θα έλεγε κανείς ότι αποτέλεσε μια από τις πιο overhyped κυκλοφορίες του 2014. Η αλήθεια είναι ότι όλα αυτά λίγη σημασία έχουν σε όσους επένδυσαν εικοσιτετράωρα ολόκληρα παίζοντας την δημιουργία της Bungie. Για να μιλήσουμε με νούμερα υπάρχουν άτομα στην λίστα φίλων μου στο Xbox Live που έχουν παίξει περισσότερες από 1.000 ώρες και όσο κι αν αυτό σας ακούγεται υπερβολικό μιλάμε για μια πραγματικότητα.

Η δική μου εμπειρία με το Destiny ήταν λίγο διαφορετική, καθώς από το καλοκαίρι του 2014 μέχρι και σήμερα μου προκάλεσε μια εναλλαγή συναισθημάτων. Ακόμη θυμάμαι τις πρώτες ώρες που πέρασα στο Cosmodrome στην διάρκεια της closed alpha και της closed beta έκδοσής του, τις πρώτες αναμετρήσεις στο Crucible. Η άποψή μου τότε ήταν ότι το Destiny θα είναι “παιχνιδάρα”, θα σαρώσει στις κριτικές και όταν εν τέλει θα έγραφα το review μου για αυτό θα του έβαζα τουλάχιστον 9. Όταν όμως έπιασα στα χέρια μου την τελική έκδοσή του, αισθάνθηκα απογοήτευση, καθώς το story ήταν επιεικώς ακαταλαβίστικο (ακόμη δεν έχω καταλάβει τι είναι ο Traveler) και αδιάφορο μέχρι αηδίας, ο κάθε πλανητής είχε έναν μόνο χάρτη, το loot έπεφτε με το σταγονόμετρο, ενώ υπήρχε ένα σημαντικό πρόβλημα με το balancing στο PvP.

Παρόλα τα παραπάνω προβλήματα βέβαια, το Destiny αποδείχθηκε εξαιρετικά εθιστικό, προσωπικά έχω παίξει εκατοντάδες FPS στην ζωή μου, αλλά τόσο καλό gunplay δεν έχω ξανασυναντήσει. Κατόπιν αυτού, το να σκοτώνεις ξανά και ξανά τα ίδια mobs, είτε αυτά λέγονται Fallen, Hive, Cabal ή Vex δεν καταντά ποτέ μια βαρετή διαδικασία. Με το πέρασμα του χρόνου λοιπόν το νέο πνευματικό παιδί των δημιουργών του Halo άρχισε να με κερδίζει όλο και περισσότερο. Σαν έναν δίσκο που όταν τον ακούς πρώτη φορά δεν σου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση, αλλά μετά από αρκετές ακροάσεις αρχίζεις και ανακαλύπτεις νέα πράγματα.

Year One
Στην δική μου περίπτωση λοιπόν συνέχισα να παίζω αρκετούς μήνες μετά την κυκλοφορία του Destiny. Μέχρι να φτάσουμε άλλωστε στο The Taken King μεσολάβησαν τα expansions The Dark Below και House of Wolves, αλλά και δεκάδες public events, όπως το The Iron Banner, το Queen's Wrath κ.ο.κ. Τα προβλήματα υπήρχαν, απλά εγώ όπως και εκατομμύρια ακόμη παίκτες κάναμε τα στραβά μάτια. H Bungie όμως ποτέ δεν σταμάτησε να ακούει τα σχόλια των παικτών, προσπαθώντας φιλότιμα να διορθώσει τα όποια bugs και exploits (θα θυμάστε ασφαλώς το περιβόητο Treasure Cave), αλλά και να επιφέρει το επιθυμητό balancing στα όπλα και στο PvP.

Κάπως έτσι πέρασε το Year One του Destiny για να φτάσουμε στην κυκλοφορία του The Taken King τον περασμένο Σεπτέμβριο. Αν απορείτε για ποιο λόγο αποφασίσαμε να σας το παρουσιάσουμε τώρα είναι γιατί μόλις πριν από μερικές μέρες το αγοράσαμε. Η αγαπητή Activision στα πλαίσια της συμφωνίας της με την Sony θεώρησε σκόπιμο ότι όλα τα reviews του Destiny: The Taken King θα πρέπει να γραφτούν με βάση την PS4 έκδοση και ως εκ τούτου δεν φρόντισε να μας παραχωρήσει ένα αντίτυπο για το Xbox One.

Year Two
H “δεύτερη” χρόνια του Destiny ξεκίνησε μια εβδομάδα πριν την κυκλοφορία του The Taken King όταν και διατέθηκε το patch 2.0. Παρά την όποια δυσαρέσκεια εκφράστηκε για το nerfάρισμα όλων των Year One όπλων, το patch αυτό εκτόξευσε την συνολική ποιότητα του παιχνιδιού στα ύψη, διορθώνοντας αν όχι όλα τα περισσότερα ελαττώματά του. Καταρχήν προστέθηκαν τα Quests οπότε πλέον οι διάφοροι NPC σας δίνουν διάφορες αποστολές, των οποίων φυσικά η ολοκλήρωση σας ανταμείβει με μπόλικα exp. Τα Quests δεν περιορίζονται στις main missions του Destiny, καθώς υπάρχουν αρκετά που σχετίζονται με το Crucible, αλλά και με το class του χαρακτήρα σας, δίνοντας σας ένα επιπλέον κίνητρο για να πειραματιστείτε. Τα exp μάλιστα που σας δίνονται είναι αρκετά για να maxάρετε σχετικά σύντομα και τα δύο subclasses του Guardian σας. Με δεδομένο ότι στο The Taken King προστίθενται και ένα τρίτο subclass θα λέγαμε ότι οι όλες οι αλλαγές στους μηχανισμούς που σχετίζονται με τα quests είναι προς όφελός σας.

Σημαντικές αλλαγές υπάρχουν και στα Bounties, καθώς πλέον μπορείτε να αναλάβετε περισσότερα, αλλά και να τα “εξαργυρώσετε” ανά πάσα στιγμή χωρίς να χρειαστεί να επισκεφθείτε τον σχετικό NPC στο Tower, το social hub του Destiny. Αξίζει δε να σημειωθεί ότι πλέον σας δίνεται η δυνατότητα να κάνετε track περισσότερα του ενός quest, κάτι που βοηθά ακόμη περισσότερο το pathfinding. Από τις αλλαγές αυτές μπορούν να επωφεληθούν ακόμη και όσοι από εσάς δεν έχουν το The Taken King στην κατοχή τους, στην τελευταία περίπτωση όμως υπάρχουν δεκάδες end-game προαιρετικά quests με υψηλότατο βαθμό πρόκλησης που θα αποζημιώσουν όσους αποφασίσουν να ασχοληθούν μαζί τους.

Βελτιωμένο storytelling
To The Taken King έχει σαφέστατα πιο κατανοητό και πολύ πιο ενδιαφέρον σενάριο, σε σύγκριση με το story του Destiny. Στην προκειμένη περίπτωση έχουμε έναν κεντρικό villain, τον Oryx, τον πατέρα δηλαδή του Crota που είχατε αντιμετωπίσει στο The Dark Below expansion του Destiny. Η αφήγηση ξεκινά με την επίθεση του αστρικού στόλου των Awoken (ένα από τα races του Destiny) στο θωρηκτό του Oryx, το οποίο βρίσκεται “παρκαρισμένο” στους δακτυλίους του Κρόνου. Το εισαγωγικό cutscene είναι απίστευτα εντυπωσιακό, βάζοντας σας αμέσως στο κλίμα. Αυτή είναι μόνο η αρχή όμως καθώς σε αντίθεση με το Destiny, στο οποίο υπήρχαν σποραδικά cutscenes μεταξύ των βασικών αποστολών, εδώ έχει δοθεί πολύ μεγαλύτερη βάση στην αφήγηση της ιστορίας.

Οι νέες περιπέτειες του Guardian σας πάντως ξεκινάνε από τον Φόβο, τον δορυφόρο του Άρη, όπου και καλείστε να εξερευνήσετε ένα distress signal των Cabal. Εκεί θα διαπιστώσετε ότι ο Oryx “διαφθείρει” τους Cabal παίρνοντας τους με το μέρος του, άλλωστε δεν είναι τυχαίο που ονομάζεται The Taken King. H αποστολή σας είναι λοιπόν να βρείτε έναν τρόπο για να εξοντώσετε τον Oryx πριν αυτός υποδουλώσει όλες τις φυλές του γαλαξία. Για να πετύχετε τον σκοπό σας θα πρέπει να ταξιδέψετε σε όλους τους πλανήτες του Destiny, ολοκληρώνοντας μια σειρά επικίνδυνων αποστολών. Πολύ σύντομα μάλιστα θα βρεθείτε και μέσα στο θωρηκτό του Oryx, ένα τεράστιο διαστημόπλοιο με δαιδαλώδεις διαδρόμους και πολλά κρυμμένα μυστικά.

Το εξάωρο περίπου story του The Taken King, κερδίζει τις εντυπώσεις όχι μόνο γιατί έχει έναν ξεκάθαρο villain που προκαλεί δέος με την δύναμη του. Πλέον οι απρόσωποι και άχαροι NPC του Tower αποκτούν φωνή και σας καθοδηγούν στα quests. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Cayde-6, ο αρχηγός των Hunters, o οποίος έχει καταστρώσει ένα σχέδιο για να προσεγγίσετε τον Oryx. Οι ατάκες του Cayde-6 είναι απλά απολαυστικές προσφέροντας ενίοτε και το απαραίτητο comic relief στοιχείο. Όπως προαναφέραμε επίσης εδώ υπάρχουν πολύ περισσότερα cutscenes που εμβαθύνουν στο σεναριακό υπόβαθρο, καταφέρνοντας να κρατήσουν αμείωτο το ενδιαφέρον σας από την αρχή ως το τέλος.

Ακόμη και οι αποστολές παρουσιάζουν πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον σε σχέση τις αντίστοιχες της πρωτότυπης έκδοσης του Destiny, καθώς εδώ συναντάμε περισσότερη ποικιλία. Λόγου χάρη θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε το Ghost σας για να αποκαλύψετε αόρατες πλατφόρμες στο Dreadnaught του Oryx, ενώ υπάρχει ακόμη και μια stealth αποστολή στην οποία θα πρέπει να κλέψετε ένα κομμάτι από την ψυχή του Crota, χωρίς να γίνεται αντιληπτοί από τους αντιπάλους σας. Στο storytelling βοηθά και το βελτιωμένο voice acting, καθώς τα voice overs του Peter Dinklage (ο Tyrion του Game of Thrones) έχουν δώσει την θέση τους σε αυτά του Nolan North.

Ένα subclass για κάθε περίσταση
Στο Destiny: The Taken King συναντάμε τρία νέα subclasses ονόματι Nightstalker, Stormcaller και Sunbreaker που αντιστοιχούν στα Hunter, Warlock και Titan classes. Ο Nightstalker προσφέρει μια νέα διάσταση στο gameplay, αφού σας επιτρέπει να παίξετε ως support εκμεταλλευόμενοι τα crowd control abilities του χαρακτήρα σας. Το βελτιωμένο σύστημα των quests σας δίνει άφθονο exp για να ξεκλειδώσετε σύντομα όλα τα abilities και των τριών subclasses και με δεδομένο ότι μπορείτε να αλλάξετε ανά πάσα στιγμή το ενεργό subclass σας θα λέγαμε ότι σας παρέχεται τεράστια ελευθερία στο πως θα παίξετε.

Δεν ωφελείται βέβαια μόνο ο Hunter από την έλευση του The Taken King, καθώς ο Stormcaller σας επιτρέπει να εκτοξεύσετε κεραυνούς από τα χέρια σας, όπως ο Emperor από το Star Wars, ενώ ο Sunbreaker έχει την δυνατότητα να επικαλεστεί ένα φλεγόμενο σφυρί και να συνθλίψει τους αντιπάλους του. Να προσθέσουμε εδώ ότι πλέον με το ανάλογο subclass μπορείτε να προκαλέσετε void, arc και solar damage με όποιον χαρακτήρα κι αν έχετε επιλέξει, ενώ για παράδειγμα στο παρελθόν οι Hunters προκαλούσαν μόνο arc και solar damage με τα abilities τους.

Οι στρατιές των Taken
Όσον αφορά τα mobs τώρα, οι στρατιές των Fallen, Hive, Cabal και Vex έχουν διαφθαρεί από τον Oryx δημιουργώντας ένα νέο τύπο εχθρών που ονομάζεται Taken. Πρακτικά μιλάμε για παραλλαγές των ίδιων εχθρών που είχατε συναντήσει στο Destiny και μπορεί οπτικά να μην υπάρχουν σημαντικές διαφορές, στην μάχη όμως κάθε Taken έχει νέα abilities. Για παράδειγμα, οι Taken Psion κλωνοποιούνται κατά την διάρκεια της μάχης, ενώ τα Taken Goblins κάνουν cloak τους συμμάχους του. Φανταστείτε να σας πάρουν δύο αόρατοι Minotaurs στο κυνήγι ή να πρέπει να πολεμήσετε 20 Taken Psions ταυτόχρονα.

Τους Taken θα τους συναντήσετε όχι μόνο στις βασικές αποστολές του The Taken King, αλλά και στα patrol missions, καθώς ξεπηδούν από το πουθενά μέσω διαγαλακτικών portals, προκαλώντας πανικό. Αρκετά side quests μάλιστα σχετίζονται με την εξολόθρευση των Taken Champions, οι οποίοι εμφανίζονται αν ικανοποιήσετε συγκεκριμένες συνθήκες (παίζοντας σε Fireteam και εξολοθρεύοντας δύο Taken Captains). Υπήρξαν στιγμές που έπρεπε να αντιμετωπίσουμε ταυτόχρονα δεκάδες Taken, Fallen Vandals, έναν Taken Champion, αλλά και το boss από ένα public event. Με άλλα λόγια ο απόλυτος όλεθρος έλαβε σάρκα και οστά στην οθόνη μας.

Κρατά όλα τα θετικά στοιχεία της πρωτότυπης έκδοσης, εξαλείφοντας παράλληλα την πλειοψηφία των αρνητικών, ενώ το νέο end-game περιεχόμενο είναι ικανό να κρατήσει το ενδιαφέρον σας αμείωτο για εκατοντάδες ώρες.

Το A.I είναι σε γενικές γραμμές υψηλό, όπως ήταν και στο Destiny άλλωστε, εντούτοις οι εχθροί σας χρησιμοποιούν προβλέψιμες τακτικές. Τα abilities των Taken βέβαια ανακατεύουν κάπως την τράπουλα, αναγκάζοντάς σας να χρησιμοποιήσετε διάφορες τακτικές για να καταφέρετε να επιβιώσετε. Κάτι αντίστοιχο ισχύει και στα boss fights, τα οποία είναι αναμφισβήτητα εντυπωσιακά με αποκορύφωμα την αναμέτρησή σας με τον Oryx. Εν τέλει, βέβαια αυτό που μετράει είναι το gear σας. Ακόμη και εάν το Light level σας (προκύπτει από την ποιότητα και τα στατιστικά του gear σας) πάντως είναι το ενδεδειγμένο για ένα mission, αυτό δεν σημαίνει ότι το έργο σας θα είναι εύκολο, καθώς ο βαθμός πρόκλησης παραμένει υψηλός.

Περισσότερη και καλύτερη "λεία"
Ένα από τα βασικά προβλήματα του Destiny ήταν ότι ήταν εξαιρετικά φειδωλό όσον αφορά το loot, ενώ ακόμη κι αν είχατε την τύχη να βρείτε κάποιο legendary ή exotic αντικείμενο θα έπρεπε να φτύσετε αίμα για να καταφέρετε να το κάνετε upgrade. Στην προκειμένη περίπτωση το Destiny: The Taken King δεν έχει φτάσει να γίνει Borderlands, όπου το loot πέφτει με το κιλό, εντούτοις ανά τακτά χρονικά διαστήματα και καθώς ολοκληρώνετε Strikes και raids ή παίζοντας PvP αποκτάτε πρόσβαση σε αρκετά legendary αντικείμενα.

Εν τω μεταξύ, μέσω του Infusion system μπορείτε να καταστρέψετε ένα όπλο σας για να αυξήσετε το damage κάποιου άλλου, ενώ με τα Motes of Light δύναται να αυξήσετε το exp όλου του gear σας χωρίς να χρειαστεί να κάνετε grinding. Μάλιστα υπάρχει άμεσο κίνητρο να συνεχίσετε να κάνετε quests και patrol missions, καθώς ακόμη και αν φτάσετε το level cap (40) κερδίζετε Motes of Light που σας βοηθούν να αναβαθμίσετε το gear σας με τον τρόπο που αναφέραμε παραπάνω. Επίσης, στο The Taken King τα attributes σας αυξάνουν ανάλογα με το Ghost που χρησιμοποιείτε, αλλά και από το Artifact που έχετε κάνει equip. Εν τω μεταξύ, τα Legendary marks έχουν αντικαταστήσει τα αντίστοιχα Vanguard και Crucible marks, είναι κοινά για όλους τους χαρακτήρες σας και σας επιτρέπουν να αποκτήσετε high-end gear από τους vendors ή ακόμη και exotic αντικείμενα αν έχετε στην κατοχή σας exotic shards.

Θα παίζετε για πάντα
Συγκρίνοντας το συνολικό περιεχόμενο του Destiny: The Taken King σε σχέση με αυτό που ήταν διαθέσιμο τον Σεπτέμβριο του 2014 είναι φανερό ότι πλέον η συνολική αντοχή του τίτλου στον χρόνο εκτινάσσεται στα ύψη. Πέρα από τις βασικές αποστολές υπάρχουν δύο τουλάχιστον Strikes σε κάθε πλανήτη, τρία Raids, το Prison of Elders, ένα horde mode που μπήκε στο House of Wolves expansions, το Trials of Osiris event στο Crucible, τα Vanguard και Nightfall strikes, αλλά και τα διάφορα playlists στο Crucible mode. Με άλλα λόγια 100 ώρες δεν αρκούν για να δείτε τα πάντα. Εμείς έχουμε παίξει... μόλις 105 ώρες Destiny, χωρίς να έχουμε ασχοληθεί με όλες τις προαιρετικές δραστηριότητες.

Η Bungie άλλωστε ανά τακτά χρονικά διαστήματα διεξάγει διάφορα special events, οπότε είναι δεδομένο ότι πάντα υπάρχει ένα κίνητρο για να μπείτε στους servers του παιχνιδιού. Οι τελειομανείς είναι πολύ πιθανόν να ασχοληθούν και με την συλλογή των collectables, καθώς πέρα από τα Dead Ghosts, εδώ υπάρχουν και τα Calcified Fragments, τα οποία είναι διεσπαρμένα στο Dreadnaught του Oryx στις πιο απίθανες τοποθεσίες που μπορείτε να φανταστείτε. Συν τις άλλοις, υπάρχουν εκατοντάδες cosmetic αντικείμενα όπως shaders που αλλάζουν την εξωτερική όψη του χαρακτήρα σας και emblems. Υπάρχουν μάλιστα συγκεκριμένα σημεία στο Tower που σας επιτρέπουν να δείτε ποια είναι αυτά τα αντικείμενα και να δείτε ποια σας λείπουν για να ολοκληρώσετε την συλλογή σας.

Μερικά παράπονα
Με βάση τα όσα αναφέραμε παραπάνω είναι δεδομένο ότι η Bungie μας προσφέρει αυτή την στιγμή ένας σαφώς πιο ολοκληρωμένο και ελκυστικό προϊόν που αν μη τι άλλο σέβεται την τσέπη, καθώς τα 50 περίπου ευρώ που θα χρειαστεί να δαπανήσετε για να αποκτήσετε την retail έκδοση του Destiny: The Taken King πιάνουν αναμφισβήτητα τόπο. Παρόλα αυτά, οφείλουμε να διατυπώσουμε ορισμένες ενστάσεις σε κάποια ζητήματα. Μία από αυτές αφορά τα Raids, στα οποία αν και αρκετοί παίκτες ζητούν να μπει matchmaking, η Bungie αρνείται πεισματικά να μπει σε αυτή την διαδικασία.

Ο αντίλογος από την πλευρά των developers είναι ότι οι αποστολές αυτές απαιτούν συνεργασία μεταξύ των παικτών (πράγματι έτσι είναι) και ο ενδεδειγμένος τρόπος για να τις βγάλετε είναι να δημιουργήσετε ένα premade party. Από την δική μας πλευρά πιστεύουμε πως όταν ένα random fireteam καταφέρνει με επιτυχία να βγάλει ένα υψηλού level strike, χωρίς να υπάρχει voice communication μεταξύ των παικτών, τότε προφανώς και θα μπορούσε να συμβεί κάτι αντίστοιχο και στα Raids. Τουλάχιστον για την ώρα λοιπόν είναι υποχρεωτικό να βρείτε κάποιο clan, ελπίζοντας παράλληλα ότι θα βρείτε πρόθυμους και ικανούς συμπαίκτες για να ολοκληρώσετε παρέα τα Raids.

Το δεύτερο παράπονό μας αφορά το matchmaking στο Crucible. Αφενός η όλη διαδικασία απαιτεί πολύ χρόνο, καθώς είναι πιθανό να χρειαστεί να περιμένετε ένα ολόκληρο πεντάλεπτο για να παίξετε και αφετέρου ακόμη κι αν το level σας είναι μικρό θα βρεθείτε να παίζετε με αντιπάλους 40 level. Σαφώς και τα level advantages είναι disabled, αλλά όταν ακόμη δεν έχετε αποκτήσει πρόσβαση στα heavy weapons και πολεμάτε “σαραντάρηδες” Guardians τότε είναι δεδομένο ότι είστε καταδικασμένοι. Φυσικά υπάρχει η λύση του να ξεκινήσετε να παίζετε PvP αφού έχετε και εσείς φτάσει στο level cap, ακόμη και σε αυτή την περίπτωση όμως το γεγονός ότι θα χρειαστεί να περιμένετε αρκετή ώρα για να παίξετε δεν αλλάζει.

Μιας και αναφερθήκαμε στο Crucible, να προσθέσουμε ότι υπάρχουν τρία νέα modes, το Rift, το Mayhem και το Zone Control. Πρακτικά δεν συναντάμε κάποια τρομακτική πρωτοτυπία, αφού το Rift είναι ένα τυπικό Capture the Flag mode, στο Mayhem υπάρχουν μικρότερα cooldowns, ενώ το Zone Control έχει πάνω κάτω την ίδια λογική με το Control. Υπάρχουν βέβαια αρκετοί νέοι χάρτες, ενώ υπάρχει η δυνατότητα να παίξετε PvP και στους Year One χάρτες του Destiny. Αυτό που παρατηρήσαμε είναι ότι στους νέους χάρτες δεν υπάρχουν οχήματα ή turrets, όπως για παράδειγμα είχαμε δει στους χάρτες Bastion και First Light. Να προσθέσουμε επίσης ότι όσοι έχετε την Xbox One ή την Xbox 360 έκδοση του Destiny: The Taken King αποκτάτε επιτέλους πρόσβαση και στους χάρτες The Timekeeper και Exobus Blue, οι οποίοι μέχρι και τον περασμένο Σεπτέμβριο ήταν αποκλειστικά διαθέσιμοι στις κονσόλες της Sony.

Ιδιαίτερη αναφορά θα πρέπει να γίνει στο Trials of Osiris mode, το οποίο λαμβάνει χώρα κάθε Σαββατοκύριακο. Σε αυτό το Crucible event μάχονται δύο premade ομάδες των τριών παικτών, όλα τα level και gear advantages είναι enabled, ενώ δεν υπάρχουν respawns. Υπάρχει παρόλα αυτά η δυνατότητα να σας κάνουν revive οι συμπαίκτες σας. Αξίζει να σημειωθεί ότι το loot που θα λάβετε σε περίπτωση που νικήσετε είναι πολύ πιθανό να περιλαμβάνει σπάνια όπλα και αντικείμενα, οπότε υπάρχει μεγάλο κίνητρο για να δημιουργήσετε ένα αξιόμαχο party. O τρόπος με τον οποίο είναι δομημένο το εν λόγω mode θα μπορούσε να αποτελέσει την βάση για την είσοδο του Destiny στον τομέα των eSports, για την ώρα πάντως η Bungie δεν έχει προβεί σε κάποια τέτοια κίνηση.

Εξακολουθεί να εντυπωσιάζει
Όταν το Destiny κυκλοφόρησε το 2014 αποτέλεσε ένα από τα πιο άρτια games της όγδοης γενιάς οικιακών κονσολών. Το The Taken King είναι εξίσου εντυπωσιακό, όπως θα διαπιστώσετε από το πρώτο cutscene μέχρι και την στιγμή που θα πατήσετε το πόδι σας στο Dreadnaught του Oryx. Ότι και να πούμε για τον σχεδιασμό του συγκεκριμένου level είναι απλά λίγο. Στους εξωτερικούς χώρους του σκάφους μπορείτε να θαυμάσετε το απέραντο διάστημα, τα συντρίμμια του στόλου των Awoken, αλλά και τον πλανήτη Κρόνο. Το εσωτερικό του αεροσκάφους τώρα διακρίνεται για την ποικιλία στον σχεδιασμό του, τους αχανείς διαδρόμους του, ενώ οι εντυπωσιακές φωτοσκιάσεις είναι δεδομένο ότι θα προκαλέσουν ανατριχίλα στην ραχοκοκκαλιά σας.

Δυστυχώς αν εξαιρέσουμε το πρώτο story mission του The Taken King που εκτυλίσσεται στον πλανήτη Φόβο, το Dreadnaught είναι η μόνο νέα περιοχή που θα συναντήσετε. Πρακτικά μιλάμε πάλι για έναν μόλις χάρτη, όπως είχαμε δει και στην πρωτότυπη έκδοση του Destiny, όπου είχαμε τέσσερις μόλις χάρτες έναν στην Γη, έναν στην Σελήνη, ένα στην Αφροδίτη και έναν στον Άρη. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι αυτό είναι το τίμημα της κυκλοφορίας του Destiny στα Xbox 360 και PS3, καθώς αν οι developers είχαν την ευκαιρία να δουλέψουν μόνο στις next-gen κονσόλες το αποτέλεσμα ενδεχομένως να ήταν διαφορετικό. Όπως και να έχει πάντως όσο καλοσχεδιασμένα κι αν είναι τα maps του Destiny παραμένουν λίγα.

Nolan North=σταθερή αξία
Στον ηχητικό τομέα συναντάμε ένα πολύ καλύτερο αποτέλεσμα, κάτι που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην αντικατάσταση των voice overs του Peter Dinklage. Προσωπικά η ερμηνεία του “imp” από το Game of Thrones με είχε αφήσει παγερά αδιάφορο, αλλά ποτέ δεν έφτασα στο σημείο να πω ότι πρέπει να αντικατασταθεί. Ο Nolan North πάντως ως ένας από τους πιο έμπειρους voice actors της βιομηχανίας των video games δίνει μια πολύ πιο πειστική ερμηνεία ως Ghost. Μια άκρως απολαυστική ερμηνεία δίνει και ο Nathan Fillion, στον ρόλο του Cayde-6. O Καναδός ηθοποιός είχε δώσει και στο παρελθόν αξιόλογα δείγματα γραφής τόσο στο Halo 3: ODST, όσο και στο Halo: Reach.

Το soundtrack παραμένει υπέροχο, ενώ αρκετά από τα νέα μουσικά themes του The Taken King θα μείνουν χαραγμένα στην μνήμη σας. Οι επιρροές από την κλασική μουσική είναι φανερές φέρνοντας στο νου την δουλειά μεγάλων συνθετών, όπως του Richard Wagner και του Igor Sravinsky.

Μια εντυπωσιακή space opera
To The Taken King είναι κάτι παραπάνω από ένα expansion του Destiny, καθώς πολλοί από τους βασικούς μηχανισμούς της δημιουργίας της Bungie έχουν δουλευτεί ξανά από την αρχή με βάση πάντα τα σχόλια του community. Αυτό θα λέγαμε ότι ήταν και το κλειδί της επιτυχίας, καθώς οι ταλαντούχοι developers άνοιξαν τα αυτιά τους και άκουσαν όλα τα παράπονα των παικτών με στόχο να βελτιώσουν και να εξελίξουν το φιλόδοξο εγχείρημά τους.

Συνοψίζοντας, το Destiny: The Taken King έρχεται με ένα ενδιαφέρον σενάριο, με βελτιώσεις στους μηχανισμούς των quests και πιο γενναιόδωρα loot drops, τρία εμπνευσμένα subclasses που δίνουν νέα διάσταση στο gameplay και με έναν τόνο end-game content που είναι ικανό να σας κρατήσει συντροφιά μέχρι να πεθάνει... ο Ήλιος. Αν μπορούμε να ζητήσουμε κάτι παραπάνω από το διαφαινόμενο Year Three του Destiny τον προσεχή Σεπτέμβριο είναι να μπει matchmaking στα Raids και να προστεθούν νέοι χάρτες.

Θετικά:
- Ενδιαφέρον σενάριο με πολύ καλύτερη αφήγηση
- Νέο quest system με καλύτερο pathfinding
- Περισσότερο loot, τα όπλα αναβαθμίζονται πολύ πιο γρήγορα
- Τα τρία νέα subclasses σας δίνουν ακόμη περισσότερες επιλογές στο πως θα παίξετε
- Οι νέοι εχθροί προσφέρουν ακόμη υψηλότερη πρόκληση
- Άρτιος τεχνικός τομέας και εντυπωσιακό level design
- Πειστικές ερμηνείες από τους voice actors
- Πληθώρα διαθέσιμων modes
- Υπέροχο soundtrack
- To ίδιο εθιστικό και άκρως στιβαρό gunplay
- Σχεδόν άπειρη διάρκεια

Αρνητικά:
- Δεν υπάρχει matchmaking στα Raids
- Ελάχιστοι νέοι χάρτες
- To matchmaking στο PvP καθυστερεί υπερβολικά

Βαθμολογία
Γραφικά: 8.5 
Ήχος: 8.5
Gameplay: 8 
Αντοχή: 9 
Γενικά: 8.3

Έτσι θα έπρεπε να κυκλοφορήσει από την αρχή.

Παντελής Δασκαλέλος