Μόνο εγγεγραμμένοι χρήστες έχουν το δικαίωμα δημιουργίας και σχολιασμού άρθρων στο forum. Παρακαλούμε πραγματοποιήστε είσοδο ή εγγραφή χρήστη πατώντας στο κουμπί με το εικονίδιο που βρίσκεται πάνω δεξιά.
Shikabane_Hime7 wrote: Από τα Sniper Elite είχα παίξει το πρώτο και είχα απογοητευτεί, πολύ ατσούμπαλο gameplay. Κάποια στιγμή θα ασχοληθώ με τα υπόλοιπα της σειράς, μιας και το "sniper rifle" είναι το αγαπημένο μου όπλο σε παιχνίδια.
Για το πρώτο δεν είχα διαβάσει καλές κριτικές, γι' αυτό αποφάσισα να ξεκινήσω απ' το δεύτερο της σειράς. Το gameplay του είναι αρκετά τίμιο πάντως. Σου προτείνω κι εγώ να ασχοληθείς, αφού σου αρέσουν τόσο τα sniper rifles.
“What do you fear, lady?" [Aragorn] asked.
"A cage," [Éowyn] said. "To stay behind bars, until use and old age accept them, and all chance of doing great deeds is gone beyond recall or desire.”
Shikabane_Hime7 wrote: Από τα Sniper Elite είχα παίξει το πρώτο και είχα απογοητευτεί, πολύ ατσούμπαλο gameplay. Κάποια στιγμή θα ασχοληθώ με τα υπόλοιπα της σειράς, μιας και το "sniper rifle" είναι το αγαπημένο μου όπλο σε παιχνίδια.
Για το πρώτο δεν είχα διαβάσει καλές κριτικές, γι' αυτό αποφάσισα να ξεκινήσω απ' το δεύτερο της σειράς. Το gameplay του είναι αρκετά τίμιο πάντως. Σου προτείνω κι εγώ να ασχοληθείς, αφού σου αρέσουν τόσο τα sniper rifles.
Εγώ έχω παίξει το 2 και το 3 αν θυμάμαι καλά...Τίποτα το ιδιαίτερο...Ξεκάθαρα για να περάσεις την ώρα σου.
Εγώ συνεχίζω το AC: Origins against my better judgement.Έχει δώσει κάποιες δυνατές στιγμές (ελάχιστες) μέχρι τώρα αλλά στο σύνολο του παραμένει πολύ μέτριο.Το setting εχει κάνει θαύματα στο συγκεκριμένο παιχνίδι.Περισσότερο χαζεύω τα τοπία αριστερά και δεξιά παρά παίζω...
The sword of destiny has two edges. You are one of them.
Τερμάτισα το AC: Origins και ήταν ακριβώς όπως το περίμενα.Κακό.Αντιγράφει παντού το Witcher 3 και το κάνει με κακό τρόπο.Πέρα απο το πολύ όμορφο setting και όμορφα γραφικά δεν προσφέρει κάτι άλλο.Τα side quests όλα ίδια.Μετρημένα στα δάχτυλα εκείνα που ίσως να μείνουν στη μνήμη σου.Soundtrack πιο απαρατήρητο δεν μου έχει τύχει ακόμα.Ακόμα και το stealth κακό είναι!Η έντονη παρουσία του rpg στοιχείου τελικώς του έκανε κακό.Καταλαβαίνω γιατί σε πολλούς μπορεί να αρέσει αλλά προσωπικά το βρίσκω στην καλύτερη, μέτριο.
The sword of destiny has two edges. You are one of them.
Μόνο ένα παιχνίδι σηκώνει πλέον το PC μου και δεν κρασάρει και η μοίρα θέλει να είναι και το αγαπημένο μου ever. Deus Ex! Αυτό παίζω λοιπόν με το Revision Mode και φτάνω για μια ακόμη φορά κοντά στον τερματισμό. Θα ακολουθήσουν και άλλα πολλά playthroughs καθώς θέλω να κάνω όλα τα achievements που έχουν βάλει με το Revision. Όταν και αν πάρω νεο PC το πρώτο που θα παίξω θα είναι το Deus Ex: Mankind Divided και ας μην έχω ακούσει τόσο καλά λόγια, δεν γίνεται να μην τιμήσω την αγαπημένη μου σειρά.
Shikabane_Hime7 wrote: Μόνο ένα παιχνίδι σηκώνει πλέον το PC μου και δεν κρασάρει και η μοίρα θέλει να είναι και το αγαπημένο μου ever. Deus Ex! Αυτό παίζω λοιπόν με το Revision Mode και φτάνω για μια ακόμη φορά κοντά στον τερματισμό. Θα ακολουθήσουν και άλλα πολλά playthroughs καθώς θέλω να κάνω όλα τα achievements που έχουν βάλει με το Revision. Όταν και αν πάρω νεο PC το πρώτο που θα παίξω θα είναι το Deus Ex: Mankind Divided και ας μην έχω ακούσει τόσο καλά λόγια, δεν γίνεται να μην τιμήσω την αγαπημένη μου σειρά.
Συνήθως αυτοί που κράζουν ένα παιχνίδι δεν το έχουν παίξει κιόλας. Κυρίως η πλειοψηφία αυτών! Ε, αυτό ισχύει και με το Mankind. Κάπου διαβάσανε η άκουσαν κάτι κακό και το αναμασάν. Είναι ιδιαίτερο. Με την πρώτη ευκαιρία παιξτο, η τιμή του είναι ήδη χώμα.
"Well, we're not here to sell cookies"
Marcus Fenix, Gears of War.
Όντως, συνήθως ισχύει αυτό που λες. Εγώ σπάνια επηρεάζομαι από γνώμες και κριτικές άλλων, περιμένω πάντα να δω κάτι ο ίδιος. Είχα αγοράσει την Collector's edition, οπότε όταν θα έχω τη δυνατότητα θα το παίξω να δω τι ισχύει και τι όχι.
Τις προηγούμενες μέρες ασχολήθηκα με το δεύτερο και τρίτο μέρος του dlc του Little Nightmares (Secrets of the Maw). Η εμπειρία έφτασε στο αποκορύφωμά της στην τελευταία σκηνή η οποία είναι ανατριχιαστικά και σοκαριστικά θλιβερή, αν κάποιος τη συνδέσει με την αντίστοιχη στο κανονικό παιχνίδι. Πολύ ωραίο κλείσιμο του παιχνιδιού.
Συνεχίζω αργά αλλά σταθερά με Nioh, ενώ χθες ξεκίνησα το Stories: The Path of Destinies. Η αφήγηση της ιστορίας από έναν και μόνο voice actor που θυμίζει παραμύθι, σε συνδυασμό με τις επιλογές που καλείσαι συχνά να κάνεις κι έχουν αντίκτυπο στην ιστορία σε καθηλώνουν και ανυπομονείς για τη συνέχεια. Όμορφο και ευχάριστο παιχνίδι. Όλα τα λεφτά η στιγμή που έγινε μια αναφορά στα Dark Souls με τη χαρακτηριστικότατη φράση "Praise the Sun"!
“What do you fear, lady?" [Aragorn] asked.
"A cage," [Éowyn] said. "To stay behind bars, until use and old age accept them, and all chance of doing great deeds is gone beyond recall or desire.”
Κατέληξα στο συμπέρασμα πως πρέπει να είμαι αρκετά ανώμαλη, για να παίζω στο PS4 το Nioh και στο PC το Dark Souls II. Διψάω για κανένα καρδιακό επεισόδιο φαίνεται. Αρκετά κρατήθηκα τόσο καιρό μακριά απ' την αγαπημένη μου σειρά, έπρεπε να γίνει κι αυτό! Παράλληλα παίζω κι ένα puzzle adventure παιχνίδι, το The Cat Lady, το οποίο απ' την αρχή με κέρδισε με το άκρως ενδιαφέρον στόρυ και την horror ατμόσφαιρά του.
“What do you fear, lady?" [Aragorn] asked.
"A cage," [Éowyn] said. "To stay behind bars, until use and old age accept them, and all chance of doing great deeds is gone beyond recall or desire.”
Καταλαβαίνω, ναι. Εδώ κι αρκετά χρόνια με τραβάει αυτή η θεματολογία όπως και παραπλήσιες, είτε σε βιβλία είτε σε ταινίες κλπ και μπαίνω στο ζουμί τους μέχρι το βαθμό που πρέπει.
“What do you fear, lady?" [Aragorn] asked.
"A cage," [Éowyn] said. "To stay behind bars, until use and old age accept them, and all chance of doing great deeds is gone beyond recall or desire.”