Hallo!!! Omni here με 1η παρουσίαση!
Killer7. (GameCube, PlayStation 2)
To πιο παράξενο παιχνίδι που έχω παίξει ever! Σχιζοφρενείς δολοφόνοι, ζόμπι καμικάζι, sexy νοσοκόμες!
Το παιχνίδι είναι ένας διεστραμμένος συνδιασμός από μοναδικό gameplay, απίστευτα οπτικά εφέ και πλοκή που είναι... σχεδόν κατανοητή. Το είχα παίξει το 2005 στο PS2 και θυμάμαι πως όλοι λέγανε ότι είναι απλά ΑΠΑΙΣΙΟ. Αυτοί μπορεί να γκρίνιαζαν αλλά εγώ, σαν πιο ώριμο gaming device από τη μέρα που με φτιάξανε, είχα κατενθουσιαστεί αναγνωρίζοντας τη πρωτοτυπία του. Η εμφάνισή του μόνο, μου είχε κεντρίσει το ενδιαφέρον. Οι έντονες γραμμές, το μονόχρωμο look, τα στυλάτα κοστούμια! Πέρα από αυτό, πάντα πλανιόταν ένα ερωτηματικό πάνω από το gameplay του τίτλου.
Το παιχνίδι θυμίζει point'n'click adventure με shooting τύπου Time Crisis, χωρίς το lightgun βέβαια. Μπορεί να σας μπερδεύω αλλά μόνο αν το παίξετε θα καταλάβετε τι εννοώ. Τη μια στιγμή παίρνετε info από ένα κεφάλι δίχως σώμα μέσα σε στεγνωτήρα ρούχων (!) και μετά από λίγο ανατινάζετε κεφάλια χαμογελαστών ζόμπι καμικάζι!!! Όταν ελέγχετε τη Kaede για παράδειγμα, μπορείτε να αφαιρέσετε αόρατα εμπόδια κόβοντας τις φλέβες της στοχεύοντας τα αίματα πάνω τους!!! Το πιο ''κουλό'' όμως ήταν μια σκηνή όπου δύο επιχειρηματίες μιλάνε για τους δείκτες του χρηματιστηρίου ενώ τα κεφάλια τους έχουν ανατιναχτεί στον αέρα!!! Capcom, βγες και πες μας ποιος έχει διαταραγμένη προσωπικότητα εκεί μέσα και τα σκέφτηκε όλα αυτά;
Έχετε το ρόλο του Harman Smith ο οποίος είναι ο Νο1 hitman όλων των εποχών. Βέβαια τα χρόνια πέρασαν και σας φροντίζει μια παλαβή νοσοκόμα γιατί βρίσκεστε καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι. Πως αναλαμβάνετε δράση; Ελέγχετε 7 προσωπικότητες που πασχίζουν να επικρατήσουν στο σακαταμένο μυαλό του Harman!!! Το παιχνίδι αποτελείται από 6 κεφάλαια τα οποία κλείνουν με μια boss αναμέτρηση μεταξύ του αμφιλεγόμενου ήρωά μας και του κύριου στόχου του. Μπορείτε να αλλάξετε προσωπικότητα οποιαδήποτε στιγμή θέλετε και να χρησιμοποιείτε τις ιδιαίτερες ικανότητες του καθένα για να λύσετε γρίφους ή να εξοντώσετε κύμα διαφορετικών εχθρών. Στην αρχή κάθε κεφαλαίου έχετε μόνο 2 αλλά τις υπόλοιπες τις ξεκλειδώνετε συλλέγοντας το αίμα των αντιπάλων σας οι οποίοι ανατινάζονται με freaky στυλ το οποίο ο Harman μετατρέπει σε ορό στο εργαστήριό του. Απλό δεν ακούγεται;!
Το εξερευνητικό κομμάτι του gameplay εξελίσσεται σε 3rd person με τη χρήση ενός κουμπιού για τη μετακίνηση στα ανατριχιαστικά περιβάλλοντα. Ουσιαστικά είναι σαν να κινείστε σε ράγες μπρος-πίσω και είναι πολύ περιοριστικό. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό επειδή η κάμερα μπορεί να χρησιμοποιήσει κυκλικές οπτικές γωνίες που θα ήταν αδύνατες με ένα συνηθισμένο σύστημα ελέγχου. Μη ξεχάσω να αναφέρω ότι το παιχνίδι πάνω απ'όλα λέει μια ιστορία που μπορεί να μη βγάζει ιδιαίτερο νόημα αλλά είναι σίγουρα καθηλωτική.
Κάθε φορά που φτάνετε στο τέλος ενός διαδρόμου ή βρίσκετε κάτι εμφανίζονται επιλογές στην οθόνη σαν ραγισμένες λωρίδες σπασμένου γυαλιού. Είναι σταυροδρόμια που σας επιτρέπουν να επιλέξετε εναλλακτικές διαδρομές, να συλλέξετε αντικείμενα ή και να συνομιλήσετε με... εμ...χαρακτήρες... Είναι απλό το σύστημα αλλά ταυτόχρονα λειτουργικό λαμβάνοντας υπόψη το τρελοκομείο που περιτριγυρίζει το παιχνίδι. Όσο για τους γρίφους, όσοι έχουν ασχοληθεί με Silent Hill δε θα αντιμετωπίσουν ιδιαίτερα προβλήματα.
Αυτό όμως που είναι πραγματική πρόκληση είναι το shooting κομμάτι του παιχνιδιού. Κάθε Heaven Smile (τα ζόμπι που έλεγα) έχει ένα ελάττωμα που αν το βρείτε μπορείτε να το ανατινάξετε απευθείας! Όσο είστε σε προοπτική 3rd person οι εχθροί είναι αόρατοι. Όταν ακούτε όμως γέλια αμέσως κάντε αλλαγή σε 1st person και αφού τους αντιληφθείτε ρίξτε τους ότι έχετε γιατί όπως ανέφερα είναι και καμικάζι!!! Δεν είναι Call of Duty αλλά θέλει ακρίβεια που μετατρέπει το παιχνίδι καθηλωτικό. Αν πετύχετε το στόχο νιώθετε άμεση απόλαυση, αν αποτύχετε όμως επικρατεί πανικός!
Κατά καιρούς η Capcom υπόκειται σε διάφορες κριτικές αλλά για το συγκεκριμένο τίτλο πιστεύω πως άλλες εταιρείες ανάπτυξης δεν θα μπορούσαν να συλλάβουν ένα τέτοιο concept. Καλώς ή κακώς, το παιχνίδι δεν έπιασε στους casual gamers αλλά δεν είναι και παιχνίδι που θα πρότεινα σε φανατικό οπαδό των FIFA ή του Pro. Πολλοί μπορεί να το απορρίψετε λέγοντας ότι είναι μόνο στυλ και πως δεν έχει ουσία, αλλά εγώ προσωπικά ένιωσα τυχερό γιατί το παιχνίδι ήταν μια πρωτότυπη εμπειρία.
Killer7. Απόλυτα ακατανόητο, ταραχώδη εξόρμηση στα όρια της φαντασίας, εφιαλτικές εικόνες και ήχοι.
Δεν χρειάζετε να καταλάβετε πολλά, απλά να το νιώσετε. Omni out!
